สวัสดีค่า สวัสดี
ผ่านมาแล้ว ยี่สิบสองเดือนเนอะ
หม่ามี้ก็ยังคงเป็นเจ๊ดองตามเคย
ปั๊ดตะนากานเหรอ
แก่เกินวัยค่ะ
ลองไปเปิดสมุดแอนด์หนังสือแอนด์ตามเว็บต่าง ๆ
พัฒนาการเด็กวัยนี้
ได้แค่ไหน น้องออกัสได้มากกว่านั้น
นี่ไม่ได้สรรเสริญเกินจริงนะคะ
เดี๊ยนเอาเรื่องจริงมาเล่าต่างหาก
วันนี้ขอเป็น text ล้วน ๆ เลยนะ
คือแบบว่า อาจจะมาเร็ว เคลมเร็วอะค่ะ
อยู่ที่ร้านค่ะ เกรงว่าตอนเย็นๆ หากคนเยอะ ต้องลุกให้ลูกค้านั่ง
ไอ้เราก็ต้องอดเล่นน่ะเซ่
เข้าเรื่องต่อ
ตอนนี้พูดมากค่ะ
พูดมาก พูดไปเรื่อย
อย่างเมื่อวานก็พูดเอาซะจน น้ำตาซึม
"หม่ามี้ ปะป๊าพรุ่งนี้ก็มามั้ย"
คือแบบว่าก็เข้าใจอะนะลูกเอ๊ย
เหมือนว่าชีจะรู้ว่าถ้าวันเสาร์ อาทิตย์ ก็ต้องได้เจอกันทุกสัปดาห์น่ะ
ตอนนี้พูด eng ได้แล้วด้วยนะ
พอหม่มี้บอกว่าเจอหน้ากันต้องพูดว่าไง
น้องออกัส : กึด มอนิ่ง
หม่ามี้ : ฮาว
น้องออกัส : อ๊า ยู
หม่ามี้ : แอม ฟาย
น้องออกัส : แต๊ง กิ้ว
หม่ามี้ : น้องออกัสแนะนำตัวเองหน่อยซิ
น้องออกัส : มาย เนม อีส ออกัส
(แต่อยากให้ลองฟังเสียงจริงจังเลย
มี stress ได้เจ๋งมากเลยอะ)
หม่ามี้ดีใจปรบมือให้ร้อยทีแอนด์กรี๊ดลั่น
ที่น้องออกัสพูดได้จริง ๆ ประหนึ่งลูกสาวเอ็นท์ติด
เอิ่ม..ม..ม
พี่ ฟ ฟัน
ตอนนี้พี่ ฟ ฟัน เริ่มขึ้นมากแล้ว
(ในมุมมองของเรา)
ด้านหน้าก็มีบนล่างอย่างละ 4 ซี่
ส่วนด้านในเริ่มงอกให้เห็นบ้างแล้ว
บางทีก็แอบสงสารว่าน้องออกัสจะเจ็บ ปวดเหงือกมากมั้ยน้อ
แต่พอเห็นชีสะปี๊ก ... เออ คงไม่เจ็บเท่าไหร่ ??
เรื่องการกินก็เหมือนเดิม
นมชงได้แค่ครั้งละ 2-3 ออนซ์ กินให้เหลือ 1 ออนซ์เอาไว้เททิ้ง
นมกล่องก็ต้องกินกล่องเล็ก ๆ
แบบไวตามิลค์แชมป์กล่องเล็ก ดัชมิลล์คิดส์ประมาณนั้น
หากกินกล่องใหญ่ ก็ต้องเหลือเอามาวางเรียงหน้าสลอนในตู้เย็น
(ตอนนี้นับได้ 4-5 กล่องแล้วจ้า)
ข้าวปลาอาหาร
กินน้อยเยี่ยงเดิม กินทุกอย่าง อย่างละน้อย ๆ พองาม ว่างั้น
มาถึงเรื่องไอเดียชีบ้าง
ชอบแต่งตัวเอง
เลือกเสื้อผ้าเอง ออกัสจะใส่เสื้อตัวนี้ ใส่กระโปรง
คือใส่กระโปรงชีจะชอบมากเลย
ทั้ง ๆ ที่เราก็ดูแล้วว่ามันไม่เหมาะกับบุคลิกชีเลย
ไอ้เราก็เน้นกางเกงค่ะ
ป้องกันแผลที่มันจะโผล่มาได้ทุกวัน
แต่ชีชอบหยิบกระโปรงมาใส่เป็นที่สุดเลย
ไม่รู้ทำไม ซื้อกระโปรงให้ก็ปลื้มมาก
ใส่อวดไปสามบ้านแปดบ้าน
อวดจริง ๆ นะ
"กระโปรงหม่ามี้ซื้อให้ เสื้อปะป๊าซื้อให้"
ประมาณนั้น
นอกจากนี้ยังมีการแต่งหน้าตามหม่ามี้ซะด้วย
เขียนคิ้ว เขียนตา
ทาปาก ปัดแก้ม ทำตามโหม้ด...ด
สรุปคือ ตอนนี้ ฉลาดรู้ไปทุกอย่างค่ะ
มีอะไรที่ชีไม่รู้บ้างนะ
ถ้าไม่รู้ก็ถามอยู่นั่นแหละ
พอจำได้ ก็แกล้งถามหลอกเราอีกซะงั้น
รู้จักแกล้ง รู้จักอำเป็นทุกอย่าง
โกหกแบบเด็ก ๆ ก็เป็นด้วยนะ
ทุกอย่างของน้องออกัสเพอร์เฟ็คหมด
หม่ามี้ก็ดีใจ
แอบคุย ๆ กันว่าจะพาเข้าโรงเรียนซะที
อยากให้มีสังคมบ้าง ไม่ใช่ว่าไหว้แต่คนกันเอง
ไปติดต่อไว้แล้วค่ะ
เค้าบอกว่าน้อง 2 ขวบก็พามาได้เลยค่ะ
ค่าเทอมก็ไม่แพงอย่างที่คิด เนอร์สแค่ 4500.- เองค่ะ
สนนราคามาไม่แพงแบบนี้
เริ่มอยากพาเข้าโรงเรียนจริง ๆ ซะแล้วสิ
เพราะความใฝ่ฝันก็คือ ตอนเช้าไปส่งลูกที่โรงเรียน
ตอนเย็นก็ไปรับกลับบ้าน น่ารักดีค่ะ ชีวิตคนมีลูกเล็ก ๆ
มันก็เป็นช่วงสนุก ๆ ของการเลี้ยงลูกเลยอะค่ะ ว่ามั้ยคะ
แต่ที่อยากขอร้องคือ
อยากให้นอนแต่หัวค่ำกว่านี้หน่อย
นอนแล้วตื่นมาตีสองตีสาม ชวนมาเดินเล่นเนี่ยไม่ไหวจะเคลียร์นะ
เอาเป็นว่า ยังไง ไอ้คนเป็นแม่ต้องอดทน ชิมิ
