วันพฤหัสบดีที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2553

เส้นขนานที่รักกัน

วันนี้ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ
อยากมาอัพเพลงเพราะ ๆ ที่ตอนนี้ชอบฟัง(บ้าง)
ประกอบละครช่อง 3 ค่ะ เลื่อมพราย ลายรัก
คือละครก็ชอบดู เพลงก็ชอบฟัง ว่างั้น


ก็รู้ตัวดีเรานั้นต่างกัน
และไม่มีวันที่จะลงเอยก็รู้

แต่เราก็มารักกันผูกพันโดยที่ไม่สนอะไร

จากเส้นขนานที่ไม่มีทางบรรจบกัน
เกิดเป็นความรักที่ไม่มีทางจะแยกกัน
ต่างกันแค่ไหนก็ไม่สำคัญ
แค่ใจของเรารักกันก็พอแล้ว
มันอยู่ที่หัวใจเราเท่านั้น

ความรักนำทางเราให้เจอะกัน
ให้ฉันมีเธอจับมือกันไปเช่นนี้

อย่าเลยอย่าไปสนใจ
มั่นใจกับความรักนี้ของเรา

จากเส้นขนานที่ไม่มีทางบรรจบกัน
เกิดเป็นความรักที่ไม่มีทางจะแยกกัน
ต่างกันแค่ไหนก็ไม่สำคัญ
แค่ใจของเรารักกันก็พอแล้ว
มันอยู่ที่หัวใจเราเท่านั้น

ไม่มีสิ่งใดที่จะเปลี่ยนความรักที่ฉันมีให้เธอ
จะมีอะไรกั้นขวางเพียงใดผู้ชายคนนี้ก็จะไม่ทิ้งเธอ
และเส้นขนานก็จะยังรักกันตลอดไปรู้ไหม

จากเส้นขนานที่ไม่มีทางบรรจบกัน
เกิดเป็นความรักที่ไม่มีทางจะแยกกัน
ต่างกันแค่ไหนก็ไม่สำคัญ
แค่ใจของเรารักกันก็พอแล้ว
มันอยู่ที่หัวใจเราเท่านั้น
 
เดี๋ยวอีกไม่นานค่ะ จะมาอัพทริปอัมพวา
 
รอหน่อยนะค้า...
ฟังเพลงลาสาวแม่กลองไปพลาง ๆ ก่อนก็ได้ค่า

วันศุกร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2553

โอ๊ย โอ๊ย (เด็กดึก)

สวัสดีค่ะ สวัสดี
แหม จั่วหัวบล็อกมาอย่างนี้
รึว่าหม่ามี้จะมาร้องเพลงให้ฟังหว่า ??

กร๊ากๆๆ
ป่าวเลยค่า
คือแบบมันเป็นความรู้สึกในห้วงลึก ๆ ค่ะ
เริ่มเลยแล้วกันเนอะ 




ทุกวันนี้
น้องออกัสคนงามมิทราบเป็นอะไรค่ะ
นอนดึกมาก ถึงมากที่สุด
ดึกผิดปกติจากเด็ก 1 ขวบ
นัยว่าจะทำผลงานรึก็ไม่ใช่ (เพราะทยอยส่งกันหมดแล้ว)



ไม่มีวันไหนต่ำกว่าตีสอง



แม่เจ้า !!


คุณเอ๊ย อิเดี๊ยนอ่อนเพลียไปตาม ๆ กัน
(ขนาดที่ว่านอนดูเดี่ยว 8 ผล๊อยหลับไปได้)


แล้วงงกันรึป่าว
กว่าจะนอนชีทำอะไร



"หม่ามี้จ๋า น้องออกัสหิวน้ำ"
เอ้าเดินพาออกไปกินน้ำ 
"ออกัสจะดื่มน้ำเย็น"
แหม..เลือกด้วยเว้ย

ดื่มน้ำเสร็จ เข้ามาในห้อง
"หม่ามี้จ๋า ออกัสจะกินนมหมี" (หมายถึงนมตราหมี)
หม่ามี้หิ้ว (ตอนนี้ใช้ระบบขี่หลังลูกเดียว อุ้มไม่ไหว เมื่อยแขนโพด)
ออกไปชงนม เอาแค่จิบ ๆ 3 ออนซ์

เข้ามาในห้อง
ชีก็ไม่กิน .. 

"หม่ามี้ ออกัสจะเล่นต่อๆ" (หมายถึงตัวต่อแหละจ้ะ)
เอ้า..เล่นก็เล่นฟระ

"กินนมอัดเม็ดก่อน"
"กินลูกอมก่อน"
(ความจริงคือนมอัดเม็ด 
ชีเรียกลูกอม นั่นแสดงว่าต้องเคยมีคนเอาลูกอมให้กิน ฮึ่ม!)

วันนั้นไปบิ๊กซี ชีก็ชอปอย่างเดิม
หม่ามี้เดินไปหยิบนมกล่องมาแพคนึง
น้องออกัสเอานมนี่นะคะ
ชีหยิบจากมือหม่ามี้ไปวางที่ shelf แล้วพูดว่า

"ออกัสไม่เอา ไม่มีประโยชน์"
เฮ้ย..ร้ายอะ

หม่ามี้เลยถามกลับไปว่า แล้วอะไรมีประโยชน์ไหนหนูจะกินอะไร
ชีเดินไปคว้าชอกโกแลตมาถุงนึง
"ออกัสจะกินอันนี้"
(เอ่อ..ช่างมีประโยชน์มากลูกเอ๊ย)



"หม่ามี้ ออกัสอยากดูบาร์บี้"
(อันที่จริง คือ การ์ตูน บาร์นี่)
ก็ต้องมาเปิดให้ชีดูอีก
เปิดมา title มีเพลง ก็ลุกขึ้นมาเต้น ๆ ทั้ง ๆ มืด ๆ แหละ

อืม..ขอพูดถึงเรื่องบาร์นี่
ตอนแรกก็ไม่รู้จักบาร์นี่หรอกค่ะ
เดิน ๆ ไปบิ๊กซี แล้วแบบว่าจะหา VCD ที่สอนภาษาอังกฤษ
ดั๊นไปเจอแผ่นนึงเข้า ก็คือบาร์นี่นี่เอง
แผ่นแรกที่ดู สอน ตัวอักษรที่สะกดในชื่อเราค่ะ
คือ ยอมรับว่า บาร์นี่นี่แหละ
ที่ทำให้น้องออกัสเริ่มท่อง ABC ได้ก่อน
บาร์นี่จะเป็นไดโนเสาร์สีม่วง น่ารัก อบอุ่นค่ะ
ออกมาช่วยเด็ก ๆ สอนนู่น เรียนรู้นี่
สนุกค่ะ แล้วก็มีเพลงตลอด ทำให้น้องออกัสสนุกสนานมากค่ะ
น้องออกัสจะชอบถามตัวเบบี้ บ๊อบ ว่า
"ตัวอาไร"
คือมันคงแปลก ๆ ทำตัวตลก ๆ ดีค่ะ


เราก็เออ ดีแฮะ
แต่ก็เงียบหายไปจากบิ๊กซีช่วงนึง
อยู่ดีดี หม่ามี้กะปะป๊าไปที่บิ๊กซี คลอง 6 
ปะป๊าก็รีบสอยมาให้น้องออกัสเลย
ชุดนี้ เป็นเรื่องปาร์ตี้น้ำชา
คือสนุกค่ะ แบบว่าชีได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง
อย่างเช่นเวลาหม่ามี้ ฮัดเช้ย
น้องอกัสก็บอกว่า "หม่ามี้ ปิดปาก"
น่าน ดู๊ ดู สอนเราซะได้

น้องออกัสรู้จักคำว่า
"ขอโทษจ้"ะ
"ไม่เป็นไรจ้ะ"
"thank you" (ชีออกเสียงว่า แต้งกิ้ว)
"ขอบคุณจ้ะ"
จากบาร์นี่นี่แหละค่ะ

นอกจากนี้
ชีก็ชอบชุดสามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม
ได้ร้องเพลงสนุก ๆ เต้นสนุก ๆ
แล้วก็รู้จักรูปทรงค่ะ
กลับมาเปิดอ่านหนังสือ รูปทรงแสนสนุก
ชีก็ตอบได้หมดค่ะ
ยกเว้นบางอัน เช่น ทรงกระบอก ชีก็ตอบว่า "ไม่รู้จัก"

ใครสนใจลอง search ใน web ก็ได้
มีขายเยอะค่ะ ราคาถูกกว่าในห้างด้วยค่า



..
โฆษณาเสร็จแล้ว ก็ของเค้าดีจริง ๆ ค่ะ
กลับมาเรื่องเด็กดึกต่อ

ก็อย่างนี้แหละค่ะ
ดูบาร์นี่จบ ใช่ว่าจะนอน
ขอทำนู่น ทำนี่ ทำโน่น ทำนั่น 
ป๊าด..หม่ามี้เหนื่อยมาก ง่วงมาก
ไม่มีคนมาแท็คมือเลย
ยายแกก็ไม่ไหวแล้วด้วยสิ
รับไปแก..หม่ามี้เอ้ย



กว่าแบตชีจะหมด เฮ้อ..เล่นเอาหมดแรงค่ะ
พอตอนเช้า..
เอิ่ม ชีไม่มีตอนเช้าค่ะ เดี๋ยวนี้
ชีมีสาย ๆ เลย
คือแบบอยากรู้มากว่า นิสัยมันติดกันได้ขนาดนี้เลยเหรอ

คือแบบหม่ามี้อะ
เป็นคนขี้เกียจนะ
ถ้าไม่มีอะไรทำ คือฉันจะนอนตื่นมันสายโด่งนู่นเลยค่ะ
บางทีคนมาเคาะ นึกว่าหลับตายไปแล้ว
พอหม่ามี้นอนตื่นสาย
น้องออกัสก็ตื่นสายเช่นกัน
แต่ลองสังเกตเวลาเปิดเทอม หม่ามี้ตื่นเช้า
น้องออกัสก็ตื่นเช้าด้วย หยิบกระเป๋า แล้วบอกว่า
"ออกัสจะไปโรงเรียน"



ตอนนี้ ชีก็เลยมีแค่ช่วงเวลา สาย บ่าย เย็น และดึก (เช้าของอีกวันนึง)
ช่วงปิดเทอมแรก ๆ หม่ามี้ก็ขลุกกันอยู่กะน้องออกัสทั้งวันแหละค่ะ
ใครชวนไปไหนก็ไม่ไป

"ออกัสอยู่กับหม่ามี้"

แต่พักหลัง สัปดาห์ที่ผ่านมานี้
คือมันไม่ไหวจะเคลียร์ค่ะ
เลยให้ยายเล็กมารับไปตอนกลางวัน
(หม่ามี้จะได้แอบงีบบ้าง พับเผ่ย ยังจะงีบอีกเรอะ!!)
ตอนกลางวันน้องออกัสก็จะได้ไปลั้ลลา (ในสวน)
กลับมาตอนเย็น ตัวดำ เหม็น สกปรกมากันเลยทีเดียว
ก็แบบคลุกดิน คลุกทรายมาอะค่ะ
เฮ้อ..เอาน่ะ สร้างภูมิต้านทาน
เหอๆๆๆ



วันนี้หม่ามี้ถามน้องออกัสว่าจะนอนกี่โมง
ชีตอบกลับมาว่า
"ตีสาม"
ทุกคนหันหลังเลยค่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า

แ่ต่ตอนนี้หลับไปแล้วค่ะ สถิติเท่าๆเดิม ตีสองกว่า ๆ
พอรับได้ค่ะ กร๊ากๆๆ



ตอนนี้ความสามารถพิเศษเหรอ 
(เปลี่ยนเรื่องเร็วมาก มันคงเป็นโรคติดต่อ hahaha)
ยังไม่มีอะไรคืบหน้ามากค่ะ
เต้นได้ ร้องได้ รำได้เหมือนเดิม

เพลงโปรด 
"ช้างๆ น้องเคยเห็นช้างอ๊ะป่าว"
ร้องได้แค่เนี้ยค่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า

สวดมนต์ได้ด้วยนะ
"นะโมกะสะ ภะวะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ"

เออ..ได้อย่างละนิดอย่างละหน่อยแฮะ
ของโปรด
เด็ก ๆ บางคนจะมีอะไรที่แบบติดตัวใช่มั้ยค่ะ
อย่างเช่น ติดผ้าผืนนี้
ติดตุ๊กตา ของใช้ ของเล่น ฯลฯ
น้องออกัสมีอะไรที่หนูติดบ้างไหมค่ะ

"กินนมหม่ามี้หน่อยจ้า"

ติดนมหม่ามี้อย่างเดียวค่ะ
ตอนนี้ขวบแปดเดือน ยังขอจกอยู่
สองขวบจะวิ่งมาขอจกนมมั้ย ติดตามนะคะ

วันนี้พอก่อนแล้วกัน
เดี๋ยวบล็อกนี้จะกลายเป็นนวนิยายค่ะ อิอิอิ
บับบายค่า

วันอังคารที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2553

blog พิเศษ

สวัสดีค่ะ

งือๆๆๆ

ไม่มีอะไรหร๊อก

สงสารปะป๊าน้องออกัสไม่สบาย

มาหลายวันแล้ว ต้องไป admit รพ.เลย

เห็นมั้ย เห็นมั้ย

กินไม่บันยะบันยัง !!

เป็นห่วงจังเลยค่ะ รักนะคะ 

(วันนี้มาแนวไหนฟระเนี่ยเรา...??)

@มหาวิหารหลวงพ่อโต (ใหญ่สุดในโลก) ว้าว!!

วันเสาร์ที่ 17เมษายน 2553

วันนี้เราออกเดินทางไปนครราชสีมากันจ้ะ
ไม่ว่าฝนจะตก ฟ้าจะร้อง เราก็ยืนยันว่า
จะไป !!
ท่าทางจะได้บุญเยอะแฮะ


เราไปมหาวิหาร หลวงต่อโตที่ใหญ่ที่สุดในโลกค่ะ
ร่วมสร้างโดยสรพงษ์ ชาตรี ไง (น่าจะรู้จักกันนะคะ)
ใหญ่จริง ๆ ไปดูด้วยภาพกันดีกว่านะคะ

ดูวิวสวย ๆ
เด็กน้อยน่ารัก ๆ กันเล้ย


ดูท้องฟ้าสิ ครึ้มมาก






น้องออกัสสติวร่าเริง


หนูชอบไหว้พระค่ะ


นี่ไง ใหญ่จริง ๆ ใหญ่มากๆ




ชอบหยอดกระปุก (ในความคิดของชี)


"ออกัสเดินเองได้ หม่ามี้"




กะคุณตา


หนูสนุกกับการมาวัดมากๆค่ะ










หนุกพอมั้ย ขำเห็นลิ้นไก่เรย เอิ๊กๆๆ




แต่อันนี้สนุกที่สุด
สนามเด็กเล่น งอแงจนไม่อยากกลับบ้าน
วิ่งหนีหม่ามี้ได้มา 1 แผลเจ้าค่า






ปิดท้ายด้วย
เด็กชอบอ่านหนังสือนะคะ
บายจ้า

ช่วงสงกรานต์ มีอะไรบ้างหนอ

ช่วงปิดวันหยุดสงกรานต์
(ซึ่งไม่มีอิทธิพลอะไรกับเดี๊ยนเลย เพราะมันปิดเทอม!!!!)
ปีนี้มันไม่รู้ปิดอะไรยืดยาวขนาดนี้ 11 วัน
แม่เจ้า !!

วันจันทร์ที่ 12 เมษายน 2553

น้องออกัสไปปิดทอง ยกช่อฟ้ามาจ้ะ
วัดใกล้ ๆ แถวบ้านนี้เองแหละค่ะ
ชีก้อสนุสนาน
ยิ่งได้กินข้าววัดแล้วด้วย
กินดีค่ะ
รู้งี้พามากินข้าวฟรีที่วัดนานแล้ว
พับเผ่ย

--หมดไปหนึ่งวัน--

วันอังคารที่ 13 เมษายน 2553

วันนี้ไปวัดค่ะ
มีสวดภาณยักษ์ใหญ่ สวดนพเคราะห์
แล้วก็เททองหล่อพระสีวลี

คนเยอะมากมาย
แต่น้องออกัสก็ดี๊ด๊ามากเลยค่ะ

ตอนสวดภาณยักษ์ใหญ่
แบบว่าถ้าคนมีของอะไร เค้าก็จะแบบลุกขึ้นมาเต้น ๆ สั่นๆ
ทำนองนั้นมั้ง
คือแบบเสียงสวดมันน่ากลัวค่ะ
เรายังกลัวเลย
ก็เลยบอกให้น้องออกัสนอนหลับไปเลย
(จองอาณาเขตบริเวณในเต็นท์เป็นของเรา เอิ๊กๆๆ)
ก็ดูสภาพน้องออกัสของขึ้น !!! สิคะ


ขำดีค่ะ กร๊าก ๆๆๆ

วันพุธ พฤหัส ศุกร์ น้องออกัสสติวเดินสายไปวัดอย่างสนุกสนาน
น้องออกัสก็ได้ไข้กลับมานอนกอดค่ะ
ตัวร้อนนิดส์หน่อย
แต่ไม่มีปัญหาสำหรับชีจ้ะ
เดี๋ยวบล็อกหน้าเอาเรื่องไปไหว้พระมาฝากต่อนะคะ
ปิดด้วยเด็กทะเล้น(ได้อีก)


แกล้งหลับก็ได้ด้วย


ตื่นมาโชว์ฟันเกๆ ได้อีก


หม่ามี้รักน้องออกัสที่ซู้ดเลย ฮิฮิฮิ

วันอังคารที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2553

อัพเดทเด็กขวบแปดเดือน+วันหยุดสุดรัก

สวัสดีค่า สวัสดี
นับจากบล็อกที่แล้วที่ทิ้งท้ายไว้
ว่าจะมาอัพปั๊ดตะนากานค่ะ

Photobucket

เด็กหนึ่งขวบแปดเดือนคนเนี้ย
เฮ้อ..อย่าได้บรรยายค่ะ
เรียกว่าพรรณนาก็ยังไม่ถึงใจ
เพราะชีฉลาดรู้มากค่ะ

พูดจาสนทนาโต้ตอบได้เป็นฉาก ๆ 
เล่นละครเก่งมาก แสร้งได้ ร้องไห้เป็น บลาๆๆๆๆ
มั๊นก็ทำให้หม่ามี้ปลื้มยิ่งนัก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเด็ก ๆ วัยนี้คนไหนเค้าก็ทำได้
แต่ไม่รู้อะ ลูกของเราเก่งซาเหมอ


Photobucket

ด้านร่างกาย
สติวเสถียรที่ 9kg
ส่วนสูงเพิ่มมานิดส์นึงเป็น 81cm
คือน้ำหนักนี่คือ ต่ำกว่าเกณฑ์ไปแล้ว
ส่วนสูงพอรับได้ เฮอะๆๆๆ
หม่ามี้ก็ไม่รู้ว่าจะยังไงเหมือนกัน
พยายามแล้วทุกอย่างค่ะ
เวลาคนอื่นเห็นน้องออกัสดูจะเก่งเกินตัว
ก็ถามว่าอายุเท่าไหร่แล้ว
พอหม่ามี้บอก หนึ่งขวบแปดเดือน (เค้าคงไม่ค่อยแปลกใจ)
แต่บางคนก็บอกว่า "ตัวเล็กเนอะ"
เชอะ .. อย่ามาปลุกระดม
ก็เดี๊ยน ไม่แคร์สื่อ หรอกค่ะ

แต่เรื่องการกินของหนูออกัสนี่คือ อยู่ที่อารมณ์จิงๆ
อยากกิน "ก็กินเองได้" "ออกัสกินเอง" นี่คือคำพูดจริงของชี

ตอนเช้า (สาย ๆ) หม่ามี้ต้องทำอาหารฝรั่ง
ชีจะชอบกินมะกะโรนีผัดค่ะ แล้วแต่อยากใส่อะไรก็ใส่
ใส่ไข่นี่พื้นฐาน ไส้กรอก มะเขือเทศนี่ขาดไม่ได้
แล้วชีก็จะหยิบกินแต่มะเขือเทศ (ชอบกินผัก ผลไม้มากกว่าอื่นใด)
ชอบกินเอง หม่ามี้จะป้อนก็บอกว่า

"อย่ายุ่งกัน"

"ออกัสป้อนเองจ้ะ"

เฮ้อ..ตรูล่ะกุ้ม

แต่ถ้าไม่อยากกินขึ้นมา ก็อย่าพยายามมาบังคับเลย
แล้วชีก็จะพูดว่า

"หม่ามี้กินซะ ปะปํากินซะ" !!

หรือถ้าเห็นใครกินอะไร
ชีอยากกิน ก็ไม่มีง๊องแง๊งค่ะ "จ้า" คำเดียวเท่านั้น
คือชีเริ่มเรียนรู้ว่า ไอ้ท่าแบบเนี้ย ได้ทุกอย่างที่ปรารถนาจริง ๆ

หรือบางทีก็บอกว่า

"แบ่งออกัสหน่อย"

"ขอออกัสกิน..หน่อยจ้ะ"

แต่เดือนที่ผ่านมานี้ นมถุงนึงยังไม่หมดเลยค่ะ
งงมากมาย
ตอนเดือนก่อนหน้านู้น กินดีมาก
หม่ามี้เลยสอยมาเพียบ
แต่หลังจากนั้นเท่านั้นแหละ
งดการกินนมไปเลย หม่ามี้ก็เลยงงอีก แป่วววว
เคยได้คุยกับหลายคน คือแบบถ้ากินนมแม่มาตั้งแต่เด็กนาน ๆ
ก็จะไม่ค่อยปลื้มนมผสมค่ะ ไม่รู้จะจริงหรือเปล่า
แต่หม่ามี้ก็พยายามยัดเยียดให้กินทุกมื้อหลังอาหารตามคำแนะนำคุณหมอค่ะ

แต่ที่น่าน้อยใจ
ปะป๊าป้อนทีไร หมดชามทุกที
เบื่อสองพ่อลูกนี่จริง ๆ (งอน ๆ ๆ ๆ ๆ)

Photobucket

แต่ไม่ว่าจะอ้วนจะผอม จะเตี้ยจะสูง
หม่ามี้ไม่ worry เท่าไหร่ค่ะ (จริงเหรอ)
ก้บอกแล้วไง ว่าไม่แคร์สื่อ
เพราะหนูก็เป็นคนเก่งสำหรับหม่ามี้เสมอค่ะ
นึกถึงคำว่าเสมอ
แล้วนึกถึงน้องออกัสค่ะ
เพราะชีชอบพูดว่า
"ใส่สมอเท่เสมอ" จำเอามาจากในโฆษณา อุอิ


ลีลาเหลือร้าย

ตอนนี้มีท่าเต้นแบบใหม่ ๆ ค่ะ
เที่ยงคืน ตีหนึ่งก็มาเปิดเพลง (จากเครื่องดนตรีที่ปะป๊าซื้อให้)
แล้วก็เต้น ๆ
แล้วมาจับมือหม่ามี้ "หม่ามี้ มาเต้นกัน"

ส่วนการถ่ายรูปนี่ไม่ปลื้มค่ะ
ชีไม่ค่อยชอบ แต่ชอบถ่ายรูปหม่ามี้มากกว่า
ชีจะเอากล้องมากด ๆ แล้วบอกหม่ามี้ว่า "หม่ามี้ยิ้มหน่อย"
แล้วก้อกดปุ่มไปเรื่อย คือไม่รู้อะว่าถ่ายหรือยัง
แต่ "หม่ามี้ยิ้มหน่อย"

หม่ามี้บอกให้ชูสองนิ้วก็เป็นเยี่ยงนี้ค่ะ



 
ซารางเฮโย ทำได้ดีกว่าตอนเด็ก ๆ (แขนเริ่มยาวขึ้น)



Photobucket

ด้านการพูด ภาษา
ตอนนี้น้องออกัสก็ท่อง one ถึง ten ได้อย่างคล่องแคล่ว
(เอิ่มๆๆ ก็ท่องได้นานแล้ว บอกไปแล้วนี่หว่า)
ที่พัฒนามาตอนนี้คือ
ก เอ๋ย ก ไก่
ข ไข่ ในเล้า
...
...
...
ฮ นกฮูก ตาโต
ได้หมดค่ะ
ที่จะสับสนบ้าง
ก็ จ จาน ใช้ดี
พอมาถึง พ พาน ดั๊นจะใช้ดีอีก
บอกหลายทีก็ยังจำไม่ค่อยได้ค่ะ สู้ต่อไปน้องออกัส
และที่ขำอีกอย่างก็คือ
พอถึง ท ทหาร อดทน
น้องออกัสหันมาถามหม่ามี้ว่า
"ตำรวจอยู่ไหน"
หม่ามี้ตอบไม่ถูกเลยค่ะ งงกว่าหนูอีก คิดได้ไง

ส่วน ABC ยังเหมือนเดิม คือ
พอมาถึง q r แล้ว x y z เลยค่ะ
แบบว่า s กับ x ออกเสียงใกล้ ๆ กัน หนูยังจำไม่ค่อยได้ค่ะ
แต่แต่นี้ได้แล้ว หม่ามี้ก็ปลื้มที่สุดแล้วค่ะ

ตอนนี้กะว่าต่อไปก็จะสอนท่องสูตรคูณค่ะ
อุอิ อุอิ

ไม่่รู้ว่าเข้าเนอร์สแล้วจะยังท่องได้อยู่ไหม
คุณครูจะได้รับเข้าเรียนเร็ว ๆ ค่ะ


ตอนนี้เรื่องทุกเรื่อง
ตัดสินใจเองได้ค่ะ
อยากได้รองเท้า เสื้อผ้า ของใช้
หม่ามี้ก็เปิดโอกาสให้น้องออกัสเลือกเองบ้างค่ะ
คือให้เลือกในแบบ สี ที่ตัวเองชอบค่ะ
อย่างถ้าไปบิ๊กซีนี่ 
ช๊อบกระจุยมากกว่าหม่ามี้อีกค่ะ

วันนั้นเกิดอยากได้ไอ้กล่องโฟมที่ใส่ขวดนม
หรือก็หยิบ ๆ เลือก ๆ เอามาหนึ่งอัน สีฟ้าสดใส ลายช้าง
"ออกัสเอาช้างดีกว่า"
(เอ่อ..ใครบอกจะซื้อให้ฟระ)
หม่ามี้เลยบอกว่า น้องออกัสมันไม่จำเป็นมากหรอก
เก็บไว้ตรงนี้ดีกว่า เดี๋ยวคนอื่นเค้าอยากได้ แล้วไม่มีซื้อนะ
ชีก็ไม่สนใจ เดินหิ้วไปทั่วรอบนึง
เดินกลับมาที่จุดเดิม หม่ามี้บอกว่า เราเอาเก็บไว้เนอะ เดี๋ยวมีคนจะมาซื้ออีกนะ
(ในใจคิดว่า ตรูไม่ต้องเสียตังแล้ว ดีจัง)
ชีเอาวางลง

แล้วพูดว่า "ออกัสเอาเป็ดดีกว่า"
โธ่ นึกว่าจะเอามาวางที่ไหนได้ เอามาเปลี่ยน (กร๊ากๆๆ)

เลือกรองเท้า (ที่ตอนนี้มีเกือบ 10 คู่)
ก็เลือกอยากจริงจัง

"ออกัสเอา'กี้เม้าส์ หม่ามี้"

"ออกัสเอาหมีดีกว่า"

"ออกัสเอาหลินปิงดีกว่า"

สรุปว่า เลือกไปเลือกมา ไม่ได้ซักคู่ค่ะ
เพราะหันไปเจอเสื้อสวย ๆ ซะก่อน

แล้วการช๊อบบิ๊กซี ก็ผ่านไปอย่างเหน็ดเหนื่อยค่ะ
ผ่านบิ๊กซีทีไร

"แวะบิ๊กซีมั้ย"

ถ้าไม่แวะ น้องออกัสก็จะบอกว่า "หม่ามี้เลี้ยวขวา แวะบิ๊กซี"

เฮ้อ...ใครจะอยากพามาบ่อย ๆ ฮะ กระเป๋าจะฉีก !!

หม่ามี้เลยต้องบอกว่า เดี๋ยวไปสนามเด็กเล่นก่อน
(ขอบคุณเพลย์กราวด์ทุกครั้งเล้ย อุอิ)

ตอนเย็น ๆ สนามเด็กเล่นคนเยอะดีค่ะ
บางทีก็ไปที่เทศบาล บางทีก็ไปที่ริมน้ำ
แต่ไม่ว่าที่ไหน หนูก็ชอบลื่นสไลด์เดอร์อันสูง ๆ
ที่พี่พี่บางคนยังไม่กล้าขึ้นเลย
ใคร ๆ เห็นก็บอกว่า "ตัวเล็กนี่สุดยอดเลย"
ไม่มีกลัวอะไรค่ะ
เวลาไปทีไร ก็จะมีพี่ ๆ มาช่วยจับหนูทุกครั้ง
หม่ามี้ก็สบายตรงที่ว่าไม่ต้องเดินขึ้นไอ้สไลด์เดอร์ไปด้วย
แค่รอรับก็พอ เพราะพี่ ๆ เค้าชอบค่ะ น้องออกัสเล่นสะใจดี

Photobucket

วันหยุดสุดรัก
อาทิตย์ที่ 11 เมษา 53
ปะป๊าพาน้องออกัสไปกินไอติมอีกแล้ว
น้องออกัสก็สนุกสนานกับการกินไอติมค่ะ
ชอบบรรยากาศนี้ค่ะ อบอุ่น พ่อแม่ลูกสุขสันต์กันทุกคนค่ะ
ส่วนตอนเย็น ๆ ก็ไปส่งปะป๊าที่นครนายกค่ะ
ก่อนปะป๊ากลับ เราก็แวะไปเที่ยวเขื่อนมาค่ะ
(หนูเคยไปมาแล้ว ตอนยังเด่ะ ๆ อยู่ ไม่รู้จะจำได้รึเปล่า)
แต่มาตอนนี้ น้ำลดลงไปมากค่ะ
แห้งไปเลย



น้ำลดเยอะมาก

น้องออกัสก็ตื่นเมืองค่ะ


"หม่ามี้เห็นภูเขามั้ย"
"ปะป๊าเห็นรถไฟมั้ย" (รถที่เค้าพาชมบริเวณเขื่อน มองไกล ๆ เหมือนรถไฟ)
ฯลฯ

คือพูดมากจนปะป๊างงไปเลยค่ะ ว่าเด็กอะไร๊ รู้มากเจง ๆ


เก็บรูปมาฝากเล็กน้อยค่ะ
ถ่ายกะหม่ามี้หน่อยน้า

อดทนดูผู้ใหญ่สองคนไปก่อนนะคะ ไม่ไหวจะเคลียร์้ เอิ๊ก ๆๆ


ปิดบล็อกดีกั่ว
เอิ๊กๆๆๆ

วันพฤหัสบดีที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2553

เมื่อนู๋มี 1 ขวด กะอีก 8 เดือน

2 เมษายน 2553
ครบรอบวันเกิดของน้องออกัสอีกแล้ว
งวดนี้ 1 ขวบ กะอีก 8 เดือนแล้วค่ะ
(แป๊บ ๆ จะ 2 ขวบ แล้ว ได้ฤกษ์หาเนิร์สอย่างจริงจังเสียที)



ครบรอบเดือนนี้ ปะป๊าน้องออกัสมาหาจ้ะ
หลังจากที่กลับมาจากทำงานที่ภาคใต้

เราเลยจูงมือกันไปทำบุญดีกว่า
คิดเท่าไหร่ คิดไม่ออก
เอาที่นี่แหละ นครนายกละกัน ใกล้ ๆ ดี


มาถึงแล้วค่ะ
วิหารเทพเจ้าแห่งโชคลาภ
น้องออกัสก็ตื่นตาอีกแล้วค่ะ
ยกมือไหว้พระ จ้า จ้า จ้า ไม่เลิกเลยอะ เห็นแล้วขำยิ่งนัก


ในมือนั่น เทียนค่ะ อยากถือเอง อยากจุดเอง
อยากทำเองทั้งหมด
พับเผ่ยสิ


ดูเอาเองก็แล้วกันค่ะ
ไหว้ได้ตลอด
ถึงไหว้ไม่สวยก็ไหว้ตลอดค่ะ
(ปะป๊าหน้าเหียกมาก...เหงื่อซก)


ขอถ่ายสามบ้างนะคะ
คือว่า หม่ามี้อยากมีเอี่ยวอะ
เอิ๊กๆๆๆ
(หน้าเหียกพอกัลล์ ว่าแต่เค้าอิเหนาเป็นเอง)


ชีเดินมาที่ปีระกาเลยค่ะ
แล้วนั่งลงไหว้
รู้ได้ไงว่าเป็นปีของปะป๊า หา???


ปะป๊าจ๋า ไหว้พระสิคะ ไม่รู้เรื่องเลย


เมื่อเสร็จภารกิจ
ชีก็เดินมายืนรอเรา (ปะป๊ากะหม่ามี้) เยี่ยงนี้
ดูท่าซะก่อน แรง !! แขนสั้น ๆ ยั๊งอุตส่าห์ก่ายมันขึ้นไป !!


ปะป๊าของหนูน่ารักที่ซู้ดเลย


นี่ก็อีกค่ะ เตี้ย ๆ ค่ะ แต่ก็อยากตะกายขึ้นมาดูตรงหน้าต่าง
เชื่อชีเลย


ดูภาพบริเวณรอบ ๆ มั่งนะคะ


ไม่ค่อยได้เก็บทุกมุมหรอกค่ะ ร้อนมากมายเด้อ


คือว่ามันกว้างมากค่ะ
แล้วแบบตอนที่ไปนี่ไม่ได้ดูพยากรณ์อากาศเล้ย
แดดเปรี้ยง ร้อนมาก
ทั้งร่มทั้งคน (ปะป๊าเหมาหมด) น้องออกัสไม่ยอมให้หม่ามี้ยุ่งเลย
เอาเหอะ ให้วันนึง

พอจะกลับบ้าน
มีการร้องไห้กันด้วยค่ะ
น้องออกัสไยอมให้ปะป๊าไป ดึงให้กินหนมก่อน
ส่วนปะป๊าก็น้ำตาแตกค่ะ




เดี๋ยวครั้งหน้าจะมาเล่าพัฒนาการค่ะ
ปลาบปลื้มยิ่งนัก ลูกสาวชั้น
เอ่ออ..ออ ไม่อยากจะบอก น้ำหนักลดลงเหลือ 9 โลคร่า



วันนี้ปิดท้ายด้วยภาพครอบครัว
(ที่พอจะดูได้ของวันนี้)
ด้านหลังมีเจ้าแมกวนอิม...ไม่เดินไปแย้ว ร้อนสาดดดดด


บ๊ายบายค่า