เด็กหญิงยี่สิบสองเดือน

สวัสดีค่า สวัสดี

ผ่านมาแล้ว ยี่สิบสองเดือนเนอะ

หม่ามี้ก็ยังคงเป็นเจ๊ดองตามเคย

ปั๊ดตะนากานเหรอ

แก่เกินวัยค่ะ

ลองไปเปิดสมุดแอนด์หนังสือแอนด์ตามเว็บต่าง ๆ  

พัฒนาการเด็กวัยนี้

ได้แค่ไหน น้องออกัสได้มากกว่านั้น

นี่ไม่ได้สรรเสริญเกินจริงนะคะ

เดี๊ยนเอาเรื่องจริงมาเล่าต่างหาก

วันนี้ขอเป็น text ล้วน ๆ เลยนะ

คือแบบว่า อาจจะมาเร็ว เคลมเร็วอะค่ะ

อยู่ที่ร้านค่ะ เกรงว่าตอนเย็นๆ หากคนเยอะ ต้องลุกให้ลูกค้านั่ง

ไอ้เราก็ต้องอดเล่นน่ะเซ่

เข้าเรื่องต่อ

ตอนนี้พูดมากค่ะ

พูดมาก พูดไปเรื่อย

อย่างเมื่อวานก็พูดเอาซะจน น้ำตาซึม

"หม่ามี้ ปะป๊าพรุ่งนี้ก็มามั้ย"

คือแบบว่าก็เข้าใจอะนะลูกเอ๊ย

เหมือนว่าชีจะรู้ว่าถ้าวันเสาร์ อาทิตย์ ก็ต้องได้เจอกันทุกสัปดาห์น่ะ

ตอนนี้พูด eng ได้แล้วด้วยนะ

พอหม่มี้บอกว่าเจอหน้ากันต้องพูดว่าไง

น้องออกัส : กึด มอนิ่ง

หม่ามี้ : ฮาว

น้องออกัส : อ๊า ยู

หม่ามี้ : แอม ฟาย

น้องออกัส : แต๊ง กิ้ว

หม่ามี้ : น้องออกัสแนะนำตัวเองหน่อยซิ

น้องออกัส : มาย เนม อีส ออกัส

(แต่อยากให้ลองฟังเสียงจริงจังเลย

มี stress ได้เจ๋งมากเลยอะ)

หม่ามี้ดีใจปรบมือให้ร้อยทีแอนด์กรี๊ดลั่น

ที่น้องออกัสพูดได้จริง ๆ ประหนึ่งลูกสาวเอ็นท์ติด

เอิ่ม..ม..ม

พี่ ฟ ฟัน

ตอนนี้พี่ ฟ ฟัน เริ่มขึ้นมากแล้ว

(ในมุมมองของเรา)

ด้านหน้าก็มีบนล่างอย่างละ 4 ซี่

ส่วนด้านในเริ่มงอกให้เห็นบ้างแล้ว

บางทีก็แอบสงสารว่าน้องออกัสจะเจ็บ ปวดเหงือกมากมั้ยน้อ

แต่พอเห็นชีสะปี๊ก ... เออ คงไม่เจ็บเท่าไหร่ ??

เรื่องการกินก็เหมือนเดิม

นมชงได้แค่ครั้งละ 2-3 ออนซ์ กินให้เหลือ 1 ออนซ์เอาไว้เททิ้ง

นมกล่องก็ต้องกินกล่องเล็ก ๆ

แบบไวตามิลค์แชมป์กล่องเล็ก ดัชมิลล์คิดส์ประมาณนั้น

หากกินกล่องใหญ่ ก็ต้องเหลือเอามาวางเรียงหน้าสลอนในตู้เย็น

(ตอนนี้นับได้ 4-5 กล่องแล้วจ้า)

ข้าวปลาอาหาร

กินน้อยเยี่ยงเดิม กินทุกอย่าง อย่างละน้อย ๆ พองาม ว่างั้น

มาถึงเรื่องไอเดียชีบ้าง

ชอบแต่งตัวเอง

เลือกเสื้อผ้าเอง ออกัสจะใส่เสื้อตัวนี้ ใส่กระโปรง

คือใส่กระโปรงชีจะชอบมากเลย

ทั้ง ๆ ที่เราก็ดูแล้วว่ามันไม่เหมาะกับบุคลิกชีเลย

ไอ้เราก็เน้นกางเกงค่ะ

ป้องกันแผลที่มันจะโผล่มาได้ทุกวัน

แต่ชีชอบหยิบกระโปรงมาใส่เป็นที่สุดเลย

ไม่รู้ทำไม ซื้อกระโปรงให้ก็ปลื้มมาก

ใส่อวดไปสามบ้านแปดบ้าน

อวดจริง ๆ นะ

"กระโปรงหม่ามี้ซื้อให้  เสื้อปะป๊าซื้อให้"

ประมาณนั้น

นอกจากนี้ยังมีการแต่งหน้าตามหม่ามี้ซะด้วย

เขียนคิ้ว เขียนตา

ทาปาก ปัดแก้ม ทำตามโหม้ด...ด

สรุปคือ ตอนนี้ ฉลาดรู้ไปทุกอย่างค่ะ

มีอะไรที่ชีไม่รู้บ้างนะ

ถ้าไม่รู้ก็ถามอยู่นั่นแหละ

พอจำได้ ก็แกล้งถามหลอกเราอีกซะงั้น

รู้จักแกล้ง รู้จักอำเป็นทุกอย่าง

โกหกแบบเด็ก ๆ ก็เป็นด้วยนะ

ทุกอย่างของน้องออกัสเพอร์เฟ็คหมด

หม่ามี้ก็ดีใจ

แอบคุย ๆ กันว่าจะพาเข้าโรงเรียนซะที

อยากให้มีสังคมบ้าง ไม่ใช่ว่าไหว้แต่คนกันเอง

ไปติดต่อไว้แล้วค่ะ

เค้าบอกว่าน้อง 2 ขวบก็พามาได้เลยค่ะ

ค่าเทอมก็ไม่แพงอย่างที่คิด เนอร์สแค่ 4500.- เองค่ะ

สนนราคามาไม่แพงแบบนี้

เริ่มอยากพาเข้าโรงเรียนจริง ๆ ซะแล้วสิ

เพราะความใฝ่ฝันก็คือ ตอนเช้าไปส่งลูกที่โรงเรียน

ตอนเย็นก็ไปรับกลับบ้าน น่ารักดีค่ะ ชีวิตคนมีลูกเล็ก ๆ

มันก็เป็นช่วงสนุก ๆ ของการเลี้ยงลูกเลยอะค่ะ ว่ามั้ยคะ

แต่ที่อยากขอร้องคือ

อยากให้นอนแต่หัวค่ำกว่านี้หน่อย

นอนแล้วตื่นมาตีสองตีสาม ชวนมาเดินเล่นเนี่ยไม่ไหวจะเคลียร์นะ

เอาเป็นว่า ยังไง ไอ้คนเป็นแม่ต้องอดทน ชิมิ