สวัสดีค่า สวัสดี
นับจากบล็อกที่แล้วที่ทิ้งท้ายไว้
ว่าจะมาอัพปั๊ดตะนากานค่ะ
เด็กหนึ่งขวบแปดเดือนคนเนี้ย
เฮ้อ..อย่าได้บรรยายค่ะ
เรียกว่าพรรณนาก็ยังไม่ถึงใจ
เพราะชีฉลาดรู้มากค่ะ
พูดจาสนทนาโต้ตอบได้เป็นฉาก ๆ
เล่นละครเก่งมาก แสร้งได้ ร้องไห้เป็น บลาๆๆๆๆ
มั๊นก็ทำให้หม่ามี้ปลื้มยิ่งนัก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเด็ก ๆ วัยนี้คนไหนเค้าก็ทำได้
แต่ไม่รู้อะ ลูกของเราเก่งซาเหมอ
มั๊นก็ทำให้หม่ามี้ปลื้มยิ่งนัก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเด็ก ๆ วัยนี้คนไหนเค้าก็ทำได้
แต่ไม่รู้อะ ลูกของเราเก่งซาเหมอ
ด้านร่างกาย
สติวเสถียรที่ 9kg
ส่วนสูงเพิ่มมานิดส์นึงเป็น 81cm
คือน้ำหนักนี่คือ ต่ำกว่าเกณฑ์ไปแล้ว
ส่วนสูงพอรับได้ เฮอะๆๆๆ
หม่ามี้ก็ไม่รู้ว่าจะยังไงเหมือนกัน
พยายามแล้วทุกอย่างค่ะ
เวลาคนอื่นเห็นน้องออกัสดูจะเก่งเกินตัว
ก็ถามว่าอายุเท่าไหร่แล้ว
พอหม่ามี้บอก หนึ่งขวบแปดเดือน (เค้าคงไม่ค่อยแปลกใจ)
แต่บางคนก็บอกว่า "ตัวเล็กเนอะ"
เชอะ .. อย่ามาปลุกระดม
ก็เดี๊ยน ไม่แคร์สื่อ หรอกค่ะ
เวลาคนอื่นเห็นน้องออกัสดูจะเก่งเกินตัว
ก็ถามว่าอายุเท่าไหร่แล้ว
พอหม่ามี้บอก หนึ่งขวบแปดเดือน (เค้าคงไม่ค่อยแปลกใจ)
แต่บางคนก็บอกว่า "ตัวเล็กเนอะ"
เชอะ .. อย่ามาปลุกระดม
ก็เดี๊ยน ไม่แคร์สื่อ หรอกค่ะ
แต่เรื่องการกินของหนูออกัสนี่คือ อยู่ที่อารมณ์จิงๆ
อยากกิน "ก็กินเองได้" "ออกัสกินเอง" นี่คือคำพูดจริงของชี
ตอนเช้า (สาย ๆ) หม่ามี้ต้องทำอาหารฝรั่ง
ชีจะชอบกินมะกะโรนีผัดค่ะ แล้วแต่อยากใส่อะไรก็ใส่
ใส่ไข่นี่พื้นฐาน ไส้กรอก มะเขือเทศนี่ขาดไม่ได้
แล้วชีก็จะหยิบกินแต่มะเขือเทศ (ชอบกินผัก ผลไม้มากกว่าอื่นใด)
ชอบกินเอง หม่ามี้จะป้อนก็บอกว่า
"อย่ายุ่งกัน"
"ออกัสป้อนเองจ้ะ"
เฮ้อ..ตรูล่ะกุ้ม
ตอนเช้า (สาย ๆ) หม่ามี้ต้องทำอาหารฝรั่ง
ชีจะชอบกินมะกะโรนีผัดค่ะ แล้วแต่อยากใส่อะไรก็ใส่
ใส่ไข่นี่พื้นฐาน ไส้กรอก มะเขือเทศนี่ขาดไม่ได้
แล้วชีก็จะหยิบกินแต่มะเขือเทศ (ชอบกินผัก ผลไม้มากกว่าอื่นใด)
ชอบกินเอง หม่ามี้จะป้อนก็บอกว่า
"อย่ายุ่งกัน"
"ออกัสป้อนเองจ้ะ"
เฮ้อ..ตรูล่ะกุ้ม
แต่ถ้าไม่อยากกินขึ้นมา ก็อย่าพยายามมาบังคับเลย
แล้วชีก็จะพูดว่า
"หม่ามี้กินซะ ปะปํากินซะ" !!
หรือถ้าเห็นใครกินอะไร
ชีอยากกิน ก็ไม่มีง๊องแง๊งค่ะ "จ้า" คำเดียวเท่านั้น
แล้วชีก็จะพูดว่า
"หม่ามี้กินซะ ปะปํากินซะ" !!
หรือถ้าเห็นใครกินอะไร
ชีอยากกิน ก็ไม่มีง๊องแง๊งค่ะ "จ้า" คำเดียวเท่านั้น
คือชีเริ่มเรียนรู้ว่า ไอ้ท่าแบบเนี้ย ได้ทุกอย่างที่ปรารถนาจริง ๆ
หรือบางทีก็บอกว่า
"แบ่งออกัสหน่อย"
"ขอออกัสกิน..หน่อยจ้ะ"
หรือบางทีก็บอกว่า
"แบ่งออกัสหน่อย"
"ขอออกัสกิน..หน่อยจ้ะ"
แต่เดือนที่ผ่านมานี้ นมถุงนึงยังไม่หมดเลยค่ะ
งงมากมาย
ตอนเดือนก่อนหน้านู้น กินดีมาก
หม่ามี้เลยสอยมาเพียบ
แต่หลังจากนั้นเท่านั้นแหละ
งดการกินนมไปเลย หม่ามี้ก็เลยงงอีก แป่วววว
เคยได้คุยกับหลายคน คือแบบถ้ากินนมแม่มาตั้งแต่เด็กนาน ๆ
ก็จะไม่ค่อยปลื้มนมผสมค่ะ ไม่รู้จะจริงหรือเปล่า
แต่หม่ามี้ก็พยายามยัดเยียดให้กินทุกมื้อหลังอาหารตามคำแนะนำคุณหมอค่ะ
แต่ที่น่าน้อยใจ
ปะป๊าป้อนทีไร หมดชามทุกที
เบื่อสองพ่อลูกนี่จริง ๆ (งอน ๆ ๆ ๆ ๆ)
เคยได้คุยกับหลายคน คือแบบถ้ากินนมแม่มาตั้งแต่เด็กนาน ๆ
ก็จะไม่ค่อยปลื้มนมผสมค่ะ ไม่รู้จะจริงหรือเปล่า
แต่หม่ามี้ก็พยายามยัดเยียดให้กินทุกมื้อหลังอาหารตามคำแนะนำคุณหมอค่ะ
แต่ที่น่าน้อยใจ
ปะป๊าป้อนทีไร หมดชามทุกที
เบื่อสองพ่อลูกนี่จริง ๆ (งอน ๆ ๆ ๆ ๆ)
แต่ไม่ว่าจะอ้วนจะผอม จะเตี้ยจะสูง
หม่ามี้ไม่ worry เท่าไหร่ค่ะ (จริงเหรอ)
ก้บอกแล้วไง ว่าไม่แคร์สื่อ
ก้บอกแล้วไง ว่าไม่แคร์สื่อ
เพราะหนูก็เป็นคนเก่งสำหรับหม่ามี้เสมอค่ะ
นึกถึงคำว่าเสมอ
แล้วนึกถึงน้องออกัสค่ะ
เพราะชีชอบพูดว่า
"ใส่สมอเท่เสมอ" จำเอามาจากในโฆษณา อุอิ
ลีลาเหลือร้าย
ตอนนี้มีท่าเต้นแบบใหม่ ๆ ค่ะ
เที่ยงคืน ตีหนึ่งก็มาเปิดเพลง (จากเครื่องดนตรีที่ปะป๊าซื้อให้)
แล้วก็เต้น ๆ
แล้วมาจับมือหม่ามี้ "หม่ามี้ มาเต้นกัน"
ส่วนการถ่ายรูปนี่ไม่ปลื้มค่ะ
ชีไม่ค่อยชอบ แต่ชอบถ่ายรูปหม่ามี้มากกว่า
ชีจะเอากล้องมากด ๆ แล้วบอกหม่ามี้ว่า "หม่ามี้ยิ้มหน่อย"
แล้วก้อกดปุ่มไปเรื่อย คือไม่รู้อะว่าถ่ายหรือยัง
แต่ "หม่ามี้ยิ้มหน่อย"
หม่ามี้บอกให้ชูสองนิ้วก็เป็นเยี่ยงนี้ค่ะ
ซารางเฮโย ทำได้ดีกว่าตอนเด็ก ๆ (แขนเริ่มยาวขึ้น)
ด้านการพูด ภาษา
ตอนนี้น้องออกัสก็ท่อง one ถึง ten ได้อย่างคล่องแคล่ว
(เอิ่มๆๆ ก็ท่องได้นานแล้ว บอกไปแล้วนี่หว่า)
ที่พัฒนามาตอนนี้คือ
ก เอ๋ย ก ไก่
ข ไข่ ในเล้า
...
...
...
ฮ นกฮูก ตาโต
ได้หมดค่ะ
ที่จะสับสนบ้าง
ก็ จ จาน ใช้ดี
พอมาถึง พ พาน ดั๊นจะใช้ดีอีก
บอกหลายทีก็ยังจำไม่ค่อยได้ค่ะ สู้ต่อไปน้องออกัส
และที่ขำอีกอย่างก็คือ
พอถึง ท ทหาร อดทน
น้องออกัสหันมาถามหม่ามี้ว่า
"ตำรวจอยู่ไหน"
หม่ามี้ตอบไม่ถูกเลยค่ะ งงกว่าหนูอีก คิดได้ไง
ส่วน ABC ยังเหมือนเดิม คือ
พอมาถึง q r แล้ว x y z เลยค่ะ
แบบว่า s กับ x ออกเสียงใกล้ ๆ กัน หนูยังจำไม่ค่อยได้ค่ะ
แต่แต่นี้ได้แล้ว หม่ามี้ก็ปลื้มที่สุดแล้วค่ะ
ตอนนี้กะว่าต่อไปก็จะสอนท่องสูตรคูณค่ะ
อุอิ อุอิ
ไม่่รู้ว่าเข้าเนอร์สแล้วจะยังท่องได้อยู่ไหม
คุณครูจะได้รับเข้าเรียนเร็ว ๆ ค่ะ
ตอนนี้เรื่องทุกเรื่อง
ตัดสินใจเองได้ค่ะ
อยากได้รองเท้า เสื้อผ้า ของใช้
หม่ามี้ก็เปิดโอกาสให้น้องออกัสเลือกเองบ้างค่ะ
คือให้เลือกในแบบ สี ที่ตัวเองชอบค่ะ
อย่างถ้าไปบิ๊กซีนี่
ช๊อบกระจุยมากกว่าหม่ามี้อีกค่ะ
วันนั้นเกิดอยากได้ไอ้กล่องโฟมที่ใส่ขวดนม
หรือก็หยิบ ๆ เลือก ๆ เอามาหนึ่งอัน สีฟ้าสดใส ลายช้าง
"ออกัสเอาช้างดีกว่า"
(เอ่อ..ใครบอกจะซื้อให้ฟระ)
หม่ามี้เลยบอกว่า น้องออกัสมันไม่จำเป็นมากหรอก
เก็บไว้ตรงนี้ดีกว่า เดี๋ยวคนอื่นเค้าอยากได้ แล้วไม่มีซื้อนะ
ชีก็ไม่สนใจ เดินหิ้วไปทั่วรอบนึง
เดินกลับมาที่จุดเดิม หม่ามี้บอกว่า เราเอาเก็บไว้เนอะ เดี๋ยวมีคนจะมาซื้ออีกนะ
(ในใจคิดว่า ตรูไม่ต้องเสียตังแล้ว ดีจัง)
ชีเอาวางลง
แล้วพูดว่า "ออกัสเอาเป็ดดีกว่า"
โธ่ นึกว่าจะเอามาวางที่ไหนได้ เอามาเปลี่ยน (กร๊ากๆๆ)
เลือกรองเท้า (ที่ตอนนี้มีเกือบ 10 คู่)
ก็เลือกอยากจริงจัง
"ออกัสเอา'กี้เม้าส์ หม่ามี้"
"ออกัสเอาหมีดีกว่า"
"ออกัสเอาหลินปิงดีกว่า"
สรุปว่า เลือกไปเลือกมา ไม่ได้ซักคู่ค่ะ
เพราะหันไปเจอเสื้อสวย ๆ ซะก่อน
แล้วการช๊อบบิ๊กซี ก็ผ่านไปอย่างเหน็ดเหนื่อยค่ะ
ผ่านบิ๊กซีทีไร
"แวะบิ๊กซีมั้ย"
ถ้าไม่แวะ น้องออกัสก็จะบอกว่า "หม่ามี้เลี้ยวขวา แวะบิ๊กซี"
เฮ้อ...ใครจะอยากพามาบ่อย ๆ ฮะ กระเป๋าจะฉีก !!
หม่ามี้เลยต้องบอกว่า เดี๋ยวไปสนามเด็กเล่นก่อน
(ขอบคุณเพลย์กราวด์ทุกครั้งเล้ย อุอิ)
ตอนเย็น ๆ สนามเด็กเล่นคนเยอะดีค่ะ
บางทีก็ไปที่เทศบาล บางทีก็ไปที่ริมน้ำ
แต่ไม่ว่าที่ไหน หนูก็ชอบลื่นสไลด์เดอร์อันสูง ๆ
ที่พี่พี่บางคนยังไม่กล้าขึ้นเลย
ใคร ๆ เห็นก็บอกว่า "ตัวเล็กนี่สุดยอดเลย"
ไม่มีกลัวอะไรค่ะ
เวลาไปทีไร ก็จะมีพี่ ๆ มาช่วยจับหนูทุกครั้ง
หม่ามี้ก็สบายตรงที่ว่าไม่ต้องเดินขึ้นไอ้สไลด์เดอร์ไปด้วย
แค่รอรับก็พอ เพราะพี่ ๆ เค้าชอบค่ะ น้องออกัสเล่นสะใจดี
วันนั้นเกิดอยากได้ไอ้กล่องโฟมที่ใส่ขวดนม
หรือก็หยิบ ๆ เลือก ๆ เอามาหนึ่งอัน สีฟ้าสดใส ลายช้าง
"ออกัสเอาช้างดีกว่า"
(เอ่อ..ใครบอกจะซื้อให้ฟระ)
หม่ามี้เลยบอกว่า น้องออกัสมันไม่จำเป็นมากหรอก
เก็บไว้ตรงนี้ดีกว่า เดี๋ยวคนอื่นเค้าอยากได้ แล้วไม่มีซื้อนะ
ชีก็ไม่สนใจ เดินหิ้วไปทั่วรอบนึง
เดินกลับมาที่จุดเดิม หม่ามี้บอกว่า เราเอาเก็บไว้เนอะ เดี๋ยวมีคนจะมาซื้ออีกนะ
(ในใจคิดว่า ตรูไม่ต้องเสียตังแล้ว ดีจัง)
ชีเอาวางลง
แล้วพูดว่า "ออกัสเอาเป็ดดีกว่า"
โธ่ นึกว่าจะเอามาวางที่ไหนได้ เอามาเปลี่ยน (กร๊ากๆๆ)
เลือกรองเท้า (ที่ตอนนี้มีเกือบ 10 คู่)
ก็เลือกอยากจริงจัง
"ออกัสเอา'กี้เม้าส์ หม่ามี้"
"ออกัสเอาหมีดีกว่า"
"ออกัสเอาหลินปิงดีกว่า"
สรุปว่า เลือกไปเลือกมา ไม่ได้ซักคู่ค่ะ
เพราะหันไปเจอเสื้อสวย ๆ ซะก่อน
แล้วการช๊อบบิ๊กซี ก็ผ่านไปอย่างเหน็ดเหนื่อยค่ะ
ผ่านบิ๊กซีทีไร
"แวะบิ๊กซีมั้ย"
ถ้าไม่แวะ น้องออกัสก็จะบอกว่า "หม่ามี้เลี้ยวขวา แวะบิ๊กซี"
เฮ้อ...ใครจะอยากพามาบ่อย ๆ ฮะ กระเป๋าจะฉีก !!
หม่ามี้เลยต้องบอกว่า เดี๋ยวไปสนามเด็กเล่นก่อน
(ขอบคุณเพลย์กราวด์ทุกครั้งเล้ย อุอิ)
ตอนเย็น ๆ สนามเด็กเล่นคนเยอะดีค่ะ
บางทีก็ไปที่เทศบาล บางทีก็ไปที่ริมน้ำ
แต่ไม่ว่าที่ไหน หนูก็ชอบลื่นสไลด์เดอร์อันสูง ๆ
ที่พี่พี่บางคนยังไม่กล้าขึ้นเลย
ใคร ๆ เห็นก็บอกว่า "ตัวเล็กนี่สุดยอดเลย"
ไม่มีกลัวอะไรค่ะ
เวลาไปทีไร ก็จะมีพี่ ๆ มาช่วยจับหนูทุกครั้ง
หม่ามี้ก็สบายตรงที่ว่าไม่ต้องเดินขึ้นไอ้สไลด์เดอร์ไปด้วย
แค่รอรับก็พอ เพราะพี่ ๆ เค้าชอบค่ะ น้องออกัสเล่นสะใจดี
วันหยุดสุดรัก
อาทิตย์ที่ 11 เมษา 53
ปะป๊าพาน้องออกัสไปกินไอติมอีกแล้ว
น้องออกัสก็สนุกสนานกับการกินไอติมค่ะ
ชอบบรรยากาศนี้ค่ะ อบอุ่น พ่อแม่ลูกสุขสันต์กันทุกคนค่ะ
ส่วนตอนเย็น ๆ ก็ไปส่งปะป๊าที่นครนายกค่ะ
ก่อนปะป๊ากลับ เราก็แวะไปเที่ยวเขื่อนมาค่ะ
(หนูเคยไปมาแล้ว ตอนยังเด่ะ ๆ อยู่ ไม่รู้จะจำได้รึเปล่า)
แต่มาตอนนี้ น้ำลดลงไปมากค่ะ
แห้งไปเลย
น้ำลดเยอะมาก
น้องออกัสก็ตื่นเมืองค่ะ
"หม่ามี้เห็นภูเขามั้ย"
"ปะป๊าเห็นรถไฟมั้ย" (รถที่เค้าพาชมบริเวณเขื่อน มองไกล ๆ เหมือนรถไฟ)
ฯลฯ
คือพูดมากจนปะป๊างงไปเลยค่ะ ว่าเด็กอะไร๊ รู้มากเจง ๆ
เก็บรูปมาฝากเล็กน้อยค่ะ
ถ่ายกะหม่ามี้หน่อยน้า
ถ่ายกะหม่ามี้หน่อยน้า
อดทนดูผู้ใหญ่สองคนไปก่อนนะคะ ไม่ไหวจะเคลียร์้ เอิ๊ก ๆๆ
ปิดบล็อกดีกั่ว
เอิ๊กๆๆๆ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น